Dziecko w szpitalu - prawa małego pacjenta

Dziecko w szpitalu - prawa małego pacjenta

Na świecie każde dziecko, które musi być leczone w szpitalu, może być pewne, że nie zostanie tam samo. U nas teoretycznie też..... choć same wiemy, jak jest w rzeczywistości

EUROPEJSKA KARTA PRAW DZIECKA W SZPITALU

1.Dzieci powinny być przyjmowane do szpitala tylko wtedy, kiedy leczenie nie może być prowadzone w domu, pod opieką poradni lub na oddziale dziennym.

2.Powinny mieć prawo do tego, aby cały czas przebywali razem z nimi w szpitalu rodzice lub opiekunowie. Nie powinno być żadnych ograniczeń dla osób odwiedzających - bez względu na wiek dziecka.

3.Rodzicom należy stwarzać warunki pobytu w szpitalu razem z dzieckiem, należy ich zachęcać i pomagać im w pozostawaniu przy dziecku. Pobyt rodziców nie powinien narażać ich na dodatkowe koszty lub utratę zarobków. Aby mogli oni uczestniczyć w opiece nad dzieckiem, powinni być na bieżąco informowani o sposobie postępowania i zachęcani do aktywnej współpracy.

4.Dzieci i rodzice powinni mieć prawo do uzyskiwania informacji, a w przypadku dzieci, w sposób odpowiedni do ich wieku i możliwości pojmowania. Należy starać się o łagodzenie i unikanie zbędnych stresów fizycznych i emocjonalnych u dziecka w związku z jego pobytem w szpitalu.

5.Dzieci i ich rodzice mają prawo współuczestniczyć we wszystkich decyzjach dotyczących leczenia. Każde dziecko powinno być chronione przed zbędnymi zabiegami diagnostycznymi i leczniczymi.

6.Dzieci powinny przebywać razem z innymi dziećmi w podobnym wieku. Nie należy umieszczać dzieci razem z dorosłymi.

7.Dzieci powinny mieć możliwość zabawy, odpoczynku i nauki odpowiedniej do ich wieku i samopoczucia. Ich otoczenie powinno być tak zaprojektowane, urządzone i wyposażone, aby zaspokajało dziecięce potrzeby.

8.Przygotowanie i umiejętności personelu muszą zapewniać zaspokajanie potrzeb fizycznych i psychicznych dzieci.

9.Zespół opiekujący się dzieckiem w szpitalu powinien zapewnić mu ciągłość leczenia.


10.Dzieci powinny być traktowane z taktem i wyrozumiałością. Ich prawo do intymności powinno być zawsze szanowane.

Ministerstwo Zdrowia źródło[glow=green:0157c3f42f][/glow:0157c3f42f]

pipi :

Pobyt rodziców nie powinien narażać ich na dodatkowe koszty lub utratę zarobków.

płaciłam 15 zł za łóżko żeby móc być z Kingą

niestety tak jest w wiekszosci szpitali,a jak nie ma to bedzie czytalam na ten temat jakis plan rozporządzenia.

u nas w szpitalu koszt pobytu matki z dzieckiem wynosi 30 zł bez jedzenia

ja płaciłam 40 zł za łóżko i było to łóżko dziecięce o długości 150 cm, innego nie chcieli mi dać, bo oddział przepełniony, ale mała jestem to się zmieściłam ...

co do personelu i poszanowania intymności, to małych pacjentów nie szanuje się wcale, a rodzicom nie pozwala być przy zabiegach np pobieraniu krwi, największy problem z przestrzeganiem jakichkolwiek zasad miały pielęgniarki i lekarki-kobiety.
Matka nic nie wie bo jest młoda i niedoświadczona, zmywały mi głowę na każdym kroku, dawąły do zrozumienia że nie umiem się własnym dzieckiem zajmować, z higieną osobistą były na bakier, przy pobieraniu moczu na posiew nie myły rąk, sale nie wysprzątane dokładnie, nie myte łóżeczka matelowe po kmolejnych dzieciach, tylko zmieniały pościel itp. mogłabym wymieniać bez końca. Aby uprosić najprostrzą rzecz, np. wyparzenie butelki, trzeba czekać czasem godzinę, a w tym czasie dziecko drze się bo jest głodne, ale pielęgniar to nie ruszało, one zawsze miały bardziej wazne zajęcia.

Gdyby nie fakt, że ordynatorem jest całkiem sympatyczny i ludzki facet, to nie wiem jak ten pobyt nasz by się skończył. W dodatku okazało się, że ten facet to znajomy z młodości mojej mamy i teraz mamy oprdynatora na każdy telefon
Ale sam pobyt w szpitalu, te wszystkie korowody medyczne, wielki strach i niewiadomą o dziecko, bo wyniki były bardzo złe, wspominam fatalnie, psychicznie byłąm wykończona, a mały też to mocno odchorował, starsznie to przeżywał, do dziś ma syndrom "białego fartucha".
Dodam tylko, że w tym szpitalu zaraziłam się pneumokokami i zapadłam na ostre zapalnie oskrzeli, zwaliło mnie z nóg. I teraz małego szczepię na pneumokoki.